Gloria Artis dla prof. Porębskiego

04-04-2011

W uznaniu wybitnych zasług dla kultury polskiej profesor Mieczysław Porębski został odznaczony Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. W uroczystości jubileuszowej z okazji 90. urodzin wybitnego historyka, krytyka i teoretyka sztuki uczestniczyła wiceminister kultury Monika Smoleń.

Wiceminister Monika Smoleń wręcza prof. M. Porębskiemu Złoty Medal Gloria Artis
Wiceminister Monika Smoleń wręcza prof. M. Porębskiemu Złoty Medal Gloria Artis

Mieczysław Porębski urodził się 31 marca 1921 w Gnieźnie. W 1938 r. rozpoczął studia historii sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. W czasie okupacji uczęszczał do Szkoły Rzemiosł Artystycznych w Krakowie, gdzie spotkał artystów stanowiących trzon późniejszej tzw. Grupy Krakowskiej, którym później towarzyszył swą działalnością krytyczną przez następne pół wieku. Współpracował z podziemnym teatrem Tadeusza Kantora, uczestniczył w premierze "Balladyny". W 1944 r. został aresztowany za działalność konspiracyjną. Przez resztę wojny był więziony w obozach koncentracyjnych Gross-Rosen i Sachsenhausen.

Po wojnie ukończył studia. W latach 1950-69 wykładał na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W latach 1952-1957 był redaktorem "Przeglądu Artystycznego". W 1970 r. wrócił do Krakowa, gdzie objął katedrę historii sztuki nowoczesnej na Uniwersytecie Jagiellońskim. Cztery lata później został kuratorem w Muzeum Narodowym w Krakowie, był współtwórcą ekspozycji sztuki polskiej XIX i XX wieku w Sukiennicach. Od 1990 r. jest członkiem Polskiej Akademii Umiejętności. Na XXVIII Biennale w Wenecji w 1956 r. otrzymał międzynarodową nagrodę krytyki.

Prof. Porębski zajmuje się głównie sztuką XIX i XX wieku oraz teorią sztuki. Stworzył m.in. pojęcie "ikonosfera"- oznaczające wizualne środowisko człowieka, całokształt otaczających go obrazów. Do jego najważniejszych publikacji należą: "Sztuka naszego czasu" (1956), "Malowane dzieje" (1962), "Granica współczesności" (1965), "Pożegnanie z krytyką" (1966), "Kubizm" (1966), "Ikonosfera" (1972), "Interregnum" (1975), "Sztuka a informacja" (1975), "Dzieje sztuki w zarysie (t. I -1976 i t. III-1988)), "Polskość jako sytuacja" (2002).

Dwie książki poświęcił przyjaciołom artystom. "Deska" (1997) - to opowieść i rozmowy z Tadeuszem Kantorem, druga to "Nowosielski" (2003) - zbierająca wszystkie wcześniej rozproszone, a także niepublikowane teksty Porębskiego o tym malarzu.
 



powrót