Po długotrwałej chorobie, zmarł jeden z najwybitniejszych polskich kompozytorów Henryk Mikołaj Górecki. Miał 77 lat.
Był absolwentem Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Katowicach, gdzie następnie pełnił funkcję wykładowcy i w latach 1975-1979 także rektora. Studiował także w Paryżu.
Bodaj najsłynniejszym dziełem kompozytora jest III Symfonia, zwana też Symfonią pieśni żałosnych. Jej pierwsze wykonanie miało miejsce w 1976 roku, podczas Festiwalu Muzyki Współczesnej Warszawska Jesień, jednak prawdziwą, międzynarodową popularność zdobyła dopiero w latach 90. po nagraniu wykonanym przez amerykańską śpiewaczkę Dawn Upshaw.
Pierwszym wielkim sukcesem Góreckiego był przedstawiony również podczas Warszawskiej Jesieni (1958) utwór „Epitafium” przygotowany na chór mieszany i zespół instrumentalny do słów Juliana Tuwima. Początek lat 60. to okres fascynacji kompozytora sonoryzmem.
Inne znane utwory, to znacznie bardziej klasyczny w swojej formie Refren (1965) oraz powstała w 1969 roku Muzyka staropolska na smyczki, instrumenty dęte, i blaszane. W tym czasie nastąpił też zwrot kompozytora ku utworom z wykorzystaniem wokalistów, do sakralnych najczęściej tekstów. Wtedy też w muzyce Góreckiego pojawiły się nawiązania do muzyki ludowej.
Szerokim echem nie tylko wśród miłośników twórczości kompozytora odbiła się jego współpraca z amerykańskim Kronos Quartet, dla którego przygotował III Kwartet smyczkowy op. 67. Innym znanym utworem Henryka Mikołaja Góreckiego z ostatniego okresu jego twórczości jest Pieśń Rodzin Katyńskich, której miała swoją premierę w 2005 roku.
Był autorem muzyki do kilku przedstawień teatralnych, wśród których były m.in. „Wieża samotności (1959)”, „Akwarium (1959)”, „Papierowa laleczka” (1960) czy „Jędrek” z 1969 roku. Doktor honoris causa
Odznaczony orderami: Orła Białego (2010), Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2003) i Orderem św. Grzegorza Wielkiego (2003). Jest także laureatem Złotego Medalu "Zasłużony Kulturze Gloria Artis".