Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego Bogdan Zdrojewski reprezentował polski rząd podczas uroczystości pogrzebowych b. prezydenta Czech Vaclava Havla . Odbyły się one w Pradze 23 grudnia br. (piątek). Reprezentantem Prezydenta RP Bronisława Komorowskiego był b. prezydent Lech Wałęsa.
Vaclav Havel - ostatni prezydent Czechosłowacji i pierwszy przywódca Czech po upadku komunizmu, dramaturg, legenda czechosłowackiej opozycji, obrońca praw człowieka, zmarł 18 grudnia br. w swym wiejskim domu w Hradeczku, na pogórzu karkonoskim. Miał 75 lat.
W 1960 Havel zatrudnił się w teatrze "Na Zabradli" ("Na Balustradzie"), a później w Praskim Teatrze Miejskim na stanowisku asystenta reżysera. Trzy lata później na scenę trafił jeden z jego ciekawszych utworów, "Garden-party". Dramat zawierał sporo elementów charakterystycznych dla artystycznej twórczości przyszłego prezydenta. Havel posługiwał się w nim poetyką absurdu, satyrą i groteską. W krzywym zwierciadle przedstawiał stosowane przez władzę metody sprawowania rządów. Krytykował sformalizowany język polityków, zdehumanizowany i pełen przemocy. Przedstawiał moralne dylematy ludzi żyjących w systemie totalitarnym.
Havel był również aktywny na innych polach kultury. Literacko debiutował już w 1955 roku w czasopiśmie "Kveten". Z redakcją magazynu związał się na kolejne 14 lat. Natomiast w 1965 roku został członkiem kolegium redakcyjnego miesięcznika literackiego "Tvar". Rok później wydał drukiem swoją pierwszą książkę "Protokoły". Zwierała m.in. dramaty "Garden-party", "Powiadomienie" i dwa eseje.
Rozgłos i uznanie Havel zyskał nie tylko dzięki twórczości artystycznej, ale przede wszystkim ze względu na krytyczną, nieprzejednaną postawę względem władz i walkę o wolność słowa i prawa człowieka. Zasłynął ostrą krytyką prasowej cenzury na IV Kongresie Pisarzy Czechosłowacji w 1967 roku, za co został usunięty z list kandydatów do władz Związki Pisarzy Czechosłowackich. Aktywnie brał udział w wydarzeniach Praskiej Wiosny, protestując przeciwko polityce okupacji i cenzurze. Przypłacił to zakazem publikacji swoich utworów i został zmuszony do opuszczenia teatru. Okres ten zbiegł się w czasie ze wzrostem zainteresowania twórczością Havla zagranicą, dając mu wsparcie światowej opinii publicznej.
Odważną postawą wykazał się także w pierwszą rocznicę wkroczenia wojsk Układu Warszawskiego do Czechosłowacji. W petycji pod tytułem „Dziesięć punktów” z sierpnia 1969 roku protestował przeciwko okupacji "bratnich wojsk". Wraz z kilkoma innymi znanymi osobami został za to później oskarżony o "obalanie Republiki". W tym okresie stworzył również podziemną serię wydawniczą, w której ukazywała się niezależna literatura.
Po wybuchu Aksamitnej rewolucji w listopadzie 1989 Václav Havel stał się jednym z założycieli antykomunistycznego Forum Obywatelskiego i jako kandydat ruchu w dniu 29 grudnia 1989 został wybrany na prezydenta Czechosłowacji. Od tego momentu wspierał dążenie kraju w kierunku demokracji parlamentarnej i do politycznych struktur cywilizacji zachodniej, ale nie udało mu się uniknąć rozpadu państwa czechosłowackiego w 1992 r. Od 1993 roku, przez dwie kadencje, pełnił urząd prezydenta Republiki Czeskiej, doprowadzając kraj do NATO oraz przygotowując kraj do wstąpienia do Unii Europejskiej.
Vaclav Havel był laureatem wielu nagród, odznaczeń i doktoratów honoris causa. Był także nominowany do Pokojowej Nagrody Nobla.